Sağlık İçin

Uzun süredir Bay Egemur ile spor yapıyoruz. Konu başlığı Sağlık İçindir diyorum çünkü rejim, diyet gibi kelimeler beni geriyor. Hem rejim, diyet gibi şeyler birgün sona erer. Bizim amacımız spor yapmanın yanında yeme-içme konusunda alışkanlığımız değiştirmek. Sağlıklı yaşam için verdiğimiz kiloları geri almamak.

Yeme içme alışkanlığımızın değişmesinde çok büyük katkısı olan blog arkadaşım Juno'dan bahsetmeden edemeyeceğim. Juno 'nun mutlaka blogunu ziyaret edip takipçisi olmalısınız. Başlatmış olduğunu geri dönüşüm projesini canı gönülde destekliyorum.

Başlattık ve 84,90 Kilodan şuan 76,00 kiloya düştüm. Amacım 69 kilo olmak. Aslında amacıma ulaşmak için az kilo kalmış gibi görünüyor ama birde bana sorun :(

Sağlıklı Yaşam için Neler Yapıyoruz.
3 beyaz tam hayatımızdan çıkmadı ama minimuma düşürdük.
Düzenli spora gidiyoruz
Yemeklerde tuzu çok az kullanıyoruz
Çay&Kahve şekersiz,
Ekmek Annemin köyde yaptığı doğal ekmekten yiyoruz.
Elimizden geldiğince doğal beslemeye çalışıyoruz.
Sabahları mutlaka kahvaltı yapıyoruz.
Akşamları genelde kahvaltı veya sebze yemekleri yiyoruz.
Arada bir kaçamaklarımız oluyor ama onu en fazla 1 öğün sonra telafi ediyoruz.
Yemeği engellleyemediğimiz yiyecekleri satın almıyoruz.
Hazır, raf ürünlerinde uzak duruyoruz.
Fast-food asla tercih etmiyoruz. (Ocaktan beri yemedim desem yalan olmaz )
Dışarıda yemek yemek sayımız haftada 1 bile değil (zorunlu olmadıkça yemiyoruz)

Son günlerde biraz kilo vermem durdu. Onun için artık her yediğimi ve yapmış olduğum tüm sporları bir yere not etmeye karar verdim.
Bu yazımın altına yorumlar bölümüne hergün neler yaptığımı yazmaya çalışacağım.
Bu süreçte yaşadığım sıkıtınları, kolaylıkları 15 gün birde kilomuda yazarak paylaşmayı düşünüyorum.

Ah Şu kilolar

Şu içsem yarıyor'’ diyenlerdenim. Ah şu kilolar. İnanılacak gibi değil ama doğru. Yaklaşık 4 yıldır evliyim 15 kilo aldım.
Bu kilo alışıma sık sık dur demek için;
- Sonu gelmeyen pazartesi günü rejimlerine başladım…
- Eve yürüyüş bandı aldım…
- Her ev oturmasında tatlıları yemedim :)
- İşyerinde pilav , makarna ve ekmek yemedim.

Ama olmadı olmadı. Kendime ve kilolarıma dur diyemedim. Birgün yemiyorsam 2 gün abartılı yedim. Akşam yemeklerinden sonra abur çubur ne varsa yedim.
Tüm haftasonu ve uzun tatillerden kilo alarak geri döndüm. İlk başlarda kilo almaktan rahatsızlık duyarken sonra alıştım. Sadece kıfayet alırken moralim bozulmaya başladı. Sonra 2 gün rejim yaptım ve bıraktım.
Kilo almalarım sonucu dolabimda her bedenden siyah pantalon, renkgarenk tüm bendenlerden gömlek ile doldu. En son ev taşıdığımda artık bunlara girmem mümkün değil diyerek 36-38 beden pantolon ve S beden
gömleklerimi dağıttım. Bu yaptığım hareket sonucu anladımki beynimde artık kabullenmişti kilolu olmayı. Sürekli kilo aldığınızda hep bir tane kumaş ve kot pantolonunuz oluyor. Asla giyebileçeğiniz 2.bir pantololunuz
olmuyor. Onu aldığınızda diğeri dar gelmeye başlıyor. Dolap rengarenk olsa bile size olan 1-2 gömlek veya ceket oluyor. Onlarıda siyah tercih ediyorsunuz ki daha zayıf görünebilesiniz.
Kilo aldıkça kendimi daha az beğenir oldum :(
Birazcık özgüvenim azaldı.
Sık görüşmediğim akrabalarımla görüşülen toplantılara pek gitmek istemedim. Çünkü aaa kilo almışsın kendine dikkat et cümlelerini dinlemek istemediğim için.
Düğün ve nişan organizasyonlarına gitmek benim için alışveriş kabuslarına dönüştü.

Bu 4 yıl zarfında kilo alma ve kabuslarım devam etti. Taki 2009 yılının son ayına kadar geldi.
İşyerimin çok yakınına bir spor tesisi açıldı. 1-2 defa bakmak için gittim ama olmadı. 2009 yılının son günlerinde eşimle gittik ve üye olduk.
Yaklaşık 5 aydır düzenli spor yapıyoruz. İlk aylarda yememize pek dikkat etmedik ama sporumuza devam ettik. Sonraki günler spor ile beraber yememizede dikkat edik ve nihayet kilo vermeye başladık :).
Özellikle bir aydır kilo vermem dahada hızlandı. Antrenörlerimizin verdiği program haricinde aşağıdaki yürüme programı uyguladım ve çok faydasını gördüm.

İşte mucize yürüyüş programı:

Gün 1-3: Her gün attığınız adım sayısını bir kenara yazın ve 3'üncü günün sonunda bunları toplayıp üçe bölün. Bu sizin günlük ortalama yürüyüşünüz olacak.

Gün 4-5: Ortalama adım sayınıza 1000 adım ekleyin örneğin otobüsten bir durak erken inerek bu sayıyı tamalayabilirsiniz.

Gün 6: Bugünden itibaren yürüyüş yapmak için özel zamanlar ayırmalısınız. Ortalamanıza 1500 adım ekleyin. Hızınıza göre 1500 adım 20 dakikada tamamlanabilir. Yürüyüşe başlamadan ve yürüyüş sırasında en az 200 ml su içmeyi unutmayın.

Gün 7: Normalde en az 10 dakikada yürüdüğünüz bir mesafeyi gücünüzün yettiği kadar hızlı yürüyün ve yürüyüşün ne kadar sürdüğünü bir kenara not edin.

Gün 8-11: Ortalamanıza 1500 adım ekleyerek yürüyüşlere devam edin.

Gün 12: Bugünü dinlenmeye ayırabilirsiniz. Vücudunuzu biraz esnetmeyi deneyebilirsiniz.

Gün 13-14: Ortalamanıza 2 bin 500 adım ekleyin. Sonraki 4 günde en uzun yürüyüşlerinizi yapacaksınız. Bu yüzden bunları gün içinde 2 ayrı yürüyüş olarak sürdürebilirsiniz.

Gün 15-16: Ortamalaya 3 bin adım ekleyerek yürüyün, temponuzu artırmaya çalışın. Bu iki günde gerçekten terlemeniz gerekiyor, yürürken müzik dinleyemeyi deneyin.

Gün 17: Dinlenme günü. Vücudunuzu esnetin.

Gün 18: Ortalamaya 2 bin adım ekleyerek yürüyüş yapın. Temponuzu biraz düşürün. Eğer kendizini yorgun hissediyorsanız yürüyüşlerden bir saat önce bir fincan kahve içmeyi deneyin.

Gün 19: 7'nci günü tekrar edin. aynı mesafeyi daha kısa sürede ve zorlanmadan almalısınız.

Gün 20: Ortalamanızdan 1500 adım fazla atarak programı tamamlayın.

NASIL YÜRÜMELİSİNİZ?

Karın kaslarını içeri çekin ve yürürken dik durun. Omurganızı dik tutmak için omuzlarınızı indirin, boynunuzu uzatın ve başınızı yukarda tutun. Kollarınızı göğüs hizasına gelecek şekilde sallayın.

İlk Model Arabalarım

Merhaba, ailecek coşmuş durumdayız. Bayan Egemur'un T-Shirt yenileme çalışmasından sonra ben de taze olarak Tamiya Morris Mini Cooper 1275S Rally modelimi bitirdim. Sizlerle paylaşmadan edemedim.

Modelciliğe yeni olanlar için tavsiyem bir an önce başlamaları. Hayal dünyasınızı ve el becerinizi arttırırken sizi günün stresi ve yorgunluğundan uzaklaştıran keyifli bir hobi. Başlangıçta gerekli malzemeleri temin etmek bir süre alabiliyor. Aslında model yaptıkça gerekli olan malzemeleri farkedip alet çantanızı genişletiyorsunuz. Zaten gerekli malzemeler çok temel alet ve boyalar.

Gerekli Olanlar:

- 1 adet model kiti
- Yan keski
- Kaliteli bir maket bıçağı
- Yapıştırıcılar (Plastik, japon yapıştırıcı)
- Boyalar..

Ben gerekli tüm malzemeleri internet üzerinden Modelizmo'dan temin ettim. Sağolsunlar çok yardımcı oldular.

T-shirt Yenileme Çalışması

Bir gece Bay Egemur benden önce uyumuştu. Sonra bende yattım. Uykulu halde konuşmaya başladı.

Bay Egemur: Penguenler, penguenler
Ben: Ne pengueni diye gayri ihtiyari sordum?
Bay Egemur: Smonkinli olanlar var ya demez mi :)
Ben: Onlar gitti gitti Kuzey Kutbuna, hadi sen uyu dedim ve rahatlayıp uyudu.

Sabah olunca anlattıklarıma günlerce güldük eğlendik.
Sonra birgün elinde hediye paketi ile geldi. Paketi açtığımda çok sevindim.



T-shirtü her giydiğimde espriler hep havada uçuştu. Geçen haftasonu pikniğe gittik ve ben t-shirtü lekeledim. Leke çıkarıcı yaptığım yerler çıktıda görmediğim yer kalmış :(



Benim ööle dolaplar dolusu kıyafetim yok ve üstelik bunu çok seviyorum. Geçen haftadan beri ne yapayım da bu t-shirt tekrar giyebileyim diye düşündüm. Sipariş ettiğim keçe kumaşlarım geldiğinde aklıma lekeli t-shirttüm geldi. Keçe kumaşlarımdan birşeyler yapabilirim ....

Nasıl güzel oldu değil mi :)



Gerekli Malzemeler;

-Polyesterli keçe kumaşı
-İp
Not: Dikilecek keçe kumaşlarının mutlaka daha önceden yıkanması gerekmektedir.
Benim aklıma dikerken geldi hemen söküp sirkeli su ile yıkadım. Kurumasını bekleyip, ütüleyip t-thirte diktim.

Çok Üzgünüm Bugün

Bugün çok üzgünüm çok sevdiğim bir arkadaşımın başına bugün kötü birşey geldi.

Oda aileside çok üzgün bende çok üzgünüm. Daha arayıp konuşamadım bile... Konuşmak çok zor geliyor bana . Ne desem, nasıl başlayaçağım hangi kelimeyi seçsem hiç bilemedim. Akşam ziyaretine gitmeyi düşünüyorum.

Böyle durumlarda ne konuşulur, ne söylenir pek bilemem ve hayatım boyunca bana sıkıntı yaratmıştır. İnsanların çok hassas olduğu konularda yanlış bir kelime kullanıp onları üzmekten gerçekten çekinirim. Ben sulu gözlü biriyim hemencik ağlamaya başlarım.

Şimdiden herkese iyi haftasonları diliyorum.

Kendinize ve güzelliklere iyi bakın....

Elmalı Güzel

Biliyorsunuz ben evli ve barklı bir bayan olarak erkeğin kalbine giden yolun midesinden geçtiğini hiç unutmamak gerektiği kanısındayım. Bu nedenle sevgili eşimin ağzından keki, böreği ve bilhassa patlıcan musakkayı :) eksik etmeme gayret ve çabası içersinde bulunuyorum.

Evet, ilk tarif olması münasebetiyle genel bir açıklama yapmayı da görev bilirim. Şöyle ki vermiş olduğum tarifler bizzat eşim üzerinde denenmekte ve olumlu not alanlardan kimisi siteye teşrif etmektedir. Bizim ölçülerimiz gramla, mililitreyle değil bilakis bardakla, kaşıkla, kazanladır. :)

Sizlerin de ilginç ve/veya güzel tarifleriniz var ise bizimle - özellikle eşimle, pişmiş olanlar tercih edilir - paylaşmanızı istirham ediyorum :) Evet sırada ilk tarifimiz eşimin deyimiyle Elmalı Güzel !


Elmalı Güzel
Malzemeler :
250 gram margarin
3 yumurta
1 su Bardağı Toz Şeker
2 – 2,5 su bardağı un ( kabın büyüklüğüne ve kıvama göre ayarlanacak)
1 paket vanilya
1 paket kabartma tozu
1 – 1.5 çay bardağı süt

Üstü İçin :
Büyük 1 elma
Biraz tarçın
Hindistan Cevizi veya Pudra Şekeri

Yapılışı :

1) Margarini eritilim.
2) Erimiş margarinle toz şekeri iyice çırpalım. Çırpma işlemine margarin ılıyıncaya kadar devam edelim.
3) Sırayla yumurta ve vanilyayı ekleyip çırpalım.
4) Unu ve kabartma tozunu ekleyip çırpmaya devam edelim. Bir bardak sütü ekleyip çırpalım. Eğer çok yoğunsa geri kalan sütüde ekleyip çırpalım.
5) Tepsiye hamuru dökelim. - Ben 25 cm ebadında yuvarlak kelepçeli kek kalıbında pişirdim. Yapışmaması için altına yağlı kağıt kullandım. Yağlı kağıt yok ise çok az un serpin veya kalıbınızı yağlayın -
6) Daha önce kabuğunu soyduğumuz ve içini temizlediğimiz elmayı ince ince dilimleyerek üzerine istediğimiz sıklıkta koyalım. ( Elma dilimlerini dizmeden önce çizin ki pişerken daha güzel pişsin :) ) Elmaların üsütüne tarçın serpelim ve yaklaşık 175 Cº lik fırında takribi 40 dakika fırında kekimize kürdan veya kibrit çöpü batırdığımızda yapışmayacak hale gelinceye kadar pişirelim.
7) Kekimizi fırından çıkaralım ve soğuncaya kadar bekledikten sonra üzerine isteğe göre hindistan cevizi veya pudra şekeri serpelim. Benim tercihim pudra şekerinden yanaydı :)

Afiyet Olsun…

Hamarat Diva'dan Pasaklı Kadın

Günaydınlar ,

Bu sabah uyandığımda ne zamandır ziyaret edemediğim HamaratDiva'yı ziyaret ettim.

Gizem Pide'cinin yazmış olduğu Pasaklı Kadın yazısını çok beğendim.

Hayalimde hep iki çocuklu cümbür cemaat bir aile vardı. Şükürler olsun, o hayale neredeyse yaklaşmış bulunmaktayım.

Çocuk sayısı tamam da ben cümbüş yapamıyordum.
Yola girmeye başladım.

Mail aracılığı ile dertleşirken dedi ki editörüm bana:

“...o yüzden nasıl iyi hissediyorsan öyle yapmalısın bu hayatta. Sen mutlu olursan çocuklara da yansır, eşine de... Ne mükemmel anne ol, ne kötü anne. Kendi yolunu bul... Mutlu olacağın yolu... Evde oturup sürekli çocuklarına bağırıp çağıran biri olacaksan, git çalış. Yok, evde daha mutluysan, işi de getirdiği stresi de boşver.”

Türk Malı dizisi var ya, hani şu Kuzu Ailesi.
Farkında mısınız ne mutlu bir aile esasen?
Dışarıdan empoze edilmiş hiçbir kurala boyun eğmemişler. Hatta farkında bile değiller.

Geçen haftalarda daha geniş olacağıma dair söz vermiş, bunu da sizinle paylaşmıştım.
Yavaş yavaş uygulamaya başladım.

Evimdeki açık renk halıyı kaldırdım. Çeyizimden gelen, pek de sevmediğim ama koyu renk halımı serdim.

yazının devamını burada

Çocuklar İçin Keçe Hindi Servis Atlığı

Yeğenlerimden bilirim çocuklara yemek yedirmek ne kadar zordur. Anlatılmadık masal, hikaye kalmaz bir kase çorbayı yedirmek için. Çocukların anneleri, babaları şekilden şekile girerler.

Keçeden hindi servis altığı ile hem çoğunuzu eğlendirip, hemde yemek yedirebilirsiniz. Bana yapılışı çok kolay geldi. Yapılşında keçe kumaşı kullanmılmış ama evdeki herhangi bir kumaşlada yapılabileçeğini düşündüm. Keçe kumaşlarımın siparişini verdim gelir gelmez bende bizim ufaklıklara yapmak istiyorum.
Yapılışını detaylaylı olarak burada anlatılmış.

Başımı Alıp Gitmek İstiyorum

İşte ben böyleyim. Zaman zaman 'başımı alıp bulunduğum yerden gitmek isterim!' İşlerim düzgün gitmediğinde, hayatımla ilgili sorunlar çıktığında, yaşadığım ortam beni yorup tükettiğinde, bir türlü değiştiremediğim koşullar üstüme bir yük gibi bindiğinde hep böyle olurum'
Bugünlerde de böyleyim işte. Bugüne kadar hiç gidebilmişliğim yok.... Ama bugün bunu yapmak çok istiyorum. Beni kimsenin tanımadığı bir şehirde bir lokantada yalnız yemek yiyip yalnız başıma hizbe bir otel odasında uyumak istiyorum. Yalnız başıma, herşeyi arkamda bırakarak bunları yapabilirmiyim bilmiyorum. Şuan belki yapamamamın birçok sebebi var. Belki birgün mutlaka bunu yapaçağımı biliyorum ve herkesin herşeyi birgün bırakıp gideçeğini biliyorum. Ama son gidiş olmamalı herşeyi bırakıp gittiğimiz gün....
Nedendir bilmiyorum... o kadar yaşam dolu görünürken neden bu kadar hayata karşı isteksizim.
Gitmek isteyipte gidemediğim zamanlarda Can YÜCEL'in gitmek şiirini okurum. Biraz kendime gelir yine hayallere dalar giderim uzaklara.

Gitmek

Bugünlerde herkes gitmek istiyor.
Küçük bir sahil kasabasına,
Bir başka ülkeye, dağlara, uzaklara...

Hayatından memnun olan yok.
Kiminle konuşsam aynı şey...
Herşeyi, herkesi bırakıp gitme isteği.

Öyle "yanına almak istediği üç şey" falan yok.
Bir kendisi.
Bu yeter zaten.
Herşeyi, herkesi götürdün demektir.
Keşke kendini bırakıp gidebilse insan.
Ama olmuyor.

Hadi kendimize razıyız diyelim, öteki de olmuyor.
Yani herşeyi yüzüstü bırakmak göze alınmıyor.

Böyle gidiyoruz işte.
Bir yanımız "kalk gidelim",
öbür yanımız "otur" diyor.

"Otur" diyen kazanıyor.
O yan kalabalık zira...
İş, güç, sorumluluk, çoluk çocuk, aile,
Güvende olma duygusu...
En kötüsü alışkanlık.
Alışkanlığın verdiği rahatlık,
Monotonluğun doğurduğu bıkkınlığı yeniyor.
Kalıyoruz...
Kuş olup uçmak isterken, ağaç olup kök salıyoruz.

Evlenmeler...
Bir çocuk daha doğurmalar...
Borçlara girmeler...
İşi büyütmeler...
Bir köpek bile bizi uçmaktan alıkoyabiliyor.

Misal ben...
Kapıdaki Rex'i bırakıp gidemiyorum.
Değil bu şehirden gitmek,
İki sokak öteye taşınamıyorum.
Alıp götürsem gelmez ki...
Bütün sokağın köpeği olduğunun farkında,
Herkes onu, o herkesi seviyor.
Hangi birimizle gitsin?

"Sırtında yumurta küfesi olmak" diye bir deyim vardır;
Evet, sırtımızda yumurta küfesi var hepimizin,
Kendi imalatımız küfeler.

Ama eğreti de yaşanmaz ki bu dünyada.
Ölüm var zira.
Ölüme inat tutunmak lazım,
İnadına kök salmak lazım.

Bari ufak kaçışlar yapabilsek.
Var tabii yapanlar, ama az.
Sadece kaymak tabakası.
Hepimiz kaçabilsek...
Bütçe, zaman, keyif... Denk olsa.
Gün içinde mesela...
Küçücük gitmeler yapabilsek.

Ne mümkün.
Sabah 9, akşam 18
Sonra başka mecburiyetler
Sıkışıp kaldık.
Sırf yeme, içme, barınmanın bedeli
Bu kadar ağır olmamalı.

Hayatta kalabilmek için bir ömür veriyoruz.
Bir ömür karşılığı, bir ömür yani.
Ne saçma...
Bahar mıdır bizi bu hale getiren?
Galiba.

Ben her bahar aşık olmam ama
Her bahar gitmek isterim.
Gittiğim olmadı hiç,
Ama olsun... İstemek de güzel.

Can Yücel

Bez Torbalarım

İncir, kayısı gibi ezilecek ürünler hariç pek hatırlamam babamın pazardan kese kağıdı ile dönüşünü. Tüm sebze ve meyveler poşetlerin içindeydi. Yani ben doğduğumda hayat naylon poşetin işine girmişti.

Bez torba ile tanışmam son 1 yıla dayanır. Son zamanlarda hobi olarak el işleri yapıyorum. Kendime küçük bir dikiş makinesi aldım ve ufaktan ufaktan birşeyler dikiyorum. Pazarları dolaşıyorum kalan kumaş parçalarını alıyorum. İşten arta kalan zamanlarımda evimi güzelleştirmek için, kendim ve çevrem için birşeyler yapıyorum. Çok çevreci sayılmasamda elimden geldiği kadar dikkat edip çevreye zarar vermeyeye çalışıyorum. Birey olarak çevreye vermiş olduğum zararları hergün azaltmaya çalışıyorum. Birbirimiz sevmek doğayı sevmekten geçer.


File kullanmak daha çok hoşuma gitsede bez torba kullanmayı tercih ediyorum. Malum artık kese kağıdı ile satış yapan yer neredeyse yok denecek kadar az. Aldığın herşey ortada... Bez torba kullanıyorum çünkü aldıklarım görünmüyor. (çevremde alan var alamayan var)

Naylon poşet ile ilgili bunları biliyormusunuz ?

-Amerikan Doğayı Koruma kuruluşlarının araştırmalarına göre dünyada plastik torba kullanım adedi yılda yaklaşık 500 milyon ile 1 trilyon adet arası değişmekte.
National Geographic News Eylül 2, 2003

-Bu torbaların geri dönüştürülen miktarı ancak %1. Bir torbanın geri kazanımı, yenisini üretmekten kat, kat pahalı. Christian Science Monitor News Pape

-Işık, plastik torbalarda kimyasal çözümlemelere neden olur.
Zaman içinde daha küçük ancak daha zehirli petro-polimerlere bölünürler. Bunlar da topraklarımızı ve sularımızı zehirler. Sonuçta, bu mikroskobik parçacıklar besin zincirine girer. CNN.com/tecnhology Kasım 16, 2007

-Balina, yunus, fok, deniz kaplumbağalarından başlayarak yaklaşık 200 farklı deniz canlısı, plastik torbalar nedeni ile hayatını kaybeder World Wildlife Fund Raporu 2005.

www.beztorbakullananlar.com adresinden daha detaylı ve çok bilgiye sahip olup projeye destek verebilirsiniz. Siteyi hazırlayanların ellerine sağlık.

Haydi hepimiz BEZ TORBA KULLANALIM.

Bez torbayı nereden temin edebilirsiniz.
- Kendiniz yapabilirsiniz. Beztorbakullananlar sitesinde yapımını detaylı anlatmışlar.
- Marketler ve internette birçok sitede satılmaktadır.
- Eğer arzu ederseniz kendim için yaptığım bez torbalardan maliyet+kargo bedelini karşılayarak sahip olabilirsiniz.

Organik Tarım

Son iki haftadır haldur huldur domates, biber, patlıcan ve bilumum meyve sebze ile haşır neşiriz. Öyle ki şirkette hava biraz kararsın ya da yağmur yağsın domatları düşünür oldum. Malumunuz İstanbul beton cehennemi ve bu cehennemde bir avuç toprak bulmak çok zor. Genelde insanlar balkonlarında saksılarda fide yetiştirmekteler. Biz bu konuda biraz şanslıyız ve annne ve babamızın bahçesine konduk.

Şimdi sizde böyle bir işe kalkışmak istiyorsanız acele edin mevsimin son günleri. Şansınız varsa sondan treni yakalayabilirsiniz. Öncelikle fide almamız gerekmekte. Bunun için en mantıklı yer Eminönü. Yeni Cami'nin karşısında epeyce dükkan var. Keyfinize göre fidelerinizi alabiliyorsunuz. Biz bir bağ(Yaklaşık 30 adet) domates fidesi, 15-20 tane salatalık, biber, patlıcan fidesi aldık. Yeşil soğan için kiloyla arpacık alabilirsiniz. Evet malzemeler hazır. Unutuyordum bir de şeker gübre alın. Daha sonra bu gübreyi kullanıcaz.

Evet malzemeler tamam. Sıra verimli tarım arazisi bulmakta. Bunun için annemizin çiçek vs ile kaplı bahçesine gidiyoruz. Annemizden zar zor izin alarak çiçekleri incitmeden köklerinden çıkararak başka bir yere aktarıyoruz. - En Zor kısım bu :) İzin almak biraz kastırıyor - Tamam ilk iş toprağı işlemek gerekiyor bunun için gerekli alet edavat. Bel, kürek ve çapa. Önce bel ile toprağı güzelce belliyoruz :) Baya içini dışına çıkarmak gerek. Sonra çapa ile önceden bellediğimiz tarlamıza çeki düzen veriyoruz. Gübre de ekleyerek son rütuşu atıyoruz.

Sıra geldi fideleri dikmeye. Dikim için sabahın erken ya da akşam saatlerini seçiyoruz. Sonrasına fidelerimiz için bir çubuk yardımıyla yer açtıktan sonra nazikçe çukura yerleştirip toprağı kapatıyoruz.

Püf Noktası : Toprağı hiç hava almayacak şekilde elimizle sıkıştırmamız gerek. Elimizle yapmamız gerek. Biz ayağımızla yaptık. Biraz abartmışız :) İlk ektiklerimizden sonuç alamadık...

Sonrasında can suyumuzu veriyoruz. Unutmadan fideler arasında 20-30 cm boşluk bırakırsak iyi olur. Çünkü büyüdüklerinde yere ihtiyaçları olacak.. Sulama işini fideler tutana kadar 2 günde bir ya da duruma göre her gün yapabiliriz. Ama fideler tuttuktan sonra 6-7 günde bir sulamak yeterli olacak.

Zaten an ve an twitter'da durumlarını paylaşıyor olacağız. Fotolar yakında burada....

Biz Kimiz

Merhabalar,

İnternet ortamında her ikimizinde günlüğü ve yazıları olmasına rağmen Egemur'un çıkış noktası ikimize ait olan ve isimsiz bir günlüğe sahip olmaktı. Böylece sadece duygu, düşünce ve fikirlerimizin ön planda olduğu keyifli bir paylaşım alanımız olacaktı. Sonunda bir süredir aklımızda olan bu fikiri hayata geçirme kararı aldık ve Egemur böyle doğdu.

Egemur üzerinden sevindiğimiz, kızdığımız, hoşumuza giden, gitmeyen her türlü konuyu bir kadın ve bir erkeğin bakış açısıyla paylaşmaya çalışacağız. Umarız keyifli bir birliktelik yaşarız.

Ben Bayan Egemur,
1980 yılında soğuk bir kış sabahı dünyaya gelmişim :). Doğduğum yerde dört mevsim tam anlamıyla yaşanmaktadır.Soğuğa çok dayanıklı olup sıcaktan pek etkilenmem, ilkbaharı da, sonbaharı da pek severim. Kışlarım poşet üstünde kızak kayarak, yazlarım tarlada annemin yanında piknik yaparak , baharlarımda çayır, çimende koşturarak geçti çocukluğumda. Yaşadığı ortamın insan psikolojisine etkisinden dolayı çok renkli bir kişiliğe sahibimdir. Genel olarak hiçbir zaman canım sıkılmaz. Mutlaka yapacak yapılacak bir aktivite bulurum.

İlkokulu köyümde ortaokul ve lise öğrenimimi Bilecek te tamamladım. Üniversite öğreninim için İstanbul'a geldim. Okurken İstanbul da neredeyse gezilmedik yer bırakmadım desem yeri. Bu şehiri karış karış yaşamadan bu şehirden gitmeye niyetli değildim. Okul bitti İstanbul'u yaşamak, gezmek bitmediği için okuldan sonra İstanbul'da iş bulup kaldım. Sevdiklerimin ve benim sağlık ve sıhhattimizde yerinde olunca her günüm birbirinde güzel geçti İstanbul'da. Her ne kadar güzel geçsede günlerim yarımda bir tarafım.... ailem çok uzaktaydı ve ben yalnızdım bu koca şehirde. İşte o gün 2004 yılı haziran ayı başında elmanın yarısı tamamlandı :) Eşim ile tanıştım ve takribi 1,5-2 yıl sonra evlendik. Bazen günlerce gezip , eğleniyouz bazende haftalarca evden çıkmıyoruz. Gezip eğlenirken resimler çekiyoruz, ilginç ve farkı yerlere gezmeye, yemeğe, eğlenmeye, gidiyoruz. Evde olduğumuzda hayal gücümüzdeki ürünleri, müzikleri, yemekleri... yapıp eğleniyoruz. Yeni bloğumuzu hep beraber gülüp, hep beraber eğlenmek, hep beraber gezmek için açıyorum. Bloğumuzda her şeyden birazcık olacak :)

Ben Bay Egemur,

Eveeet bayan egemur çok güzel bir giriş yaptı aslında. Ama kısaca ben de kendimi tanıtırsam. 1978 yılında bayan egemur'dan çook uzaklarda İstanbul'da doğmuşum. Daha İstanbul'un her yerinin beton olmadığı bir zamanda benim çocukluğum da sokaklarda koşturarak geçti :) Bayan Egemur'un aksine ara ara canımın sıkıldığı olmaktadır. :) Böyle zamanlarda Bayan Egemur'un bulduğu o muhteşem çözüm her zaman işe yaramaktadır.

Gezmeyi tozmayı çok severiz. Şöyle söyleyeyim kimi zaman evi bir otelden az kullandığımızda olduğu gibi, bir hafta bıraksanız evden hiç çıkmadan pinekleyecek potansiyelimiz de vardır. Sağolsun internet ve Domino's Pizza :) Bu aralar dominos'la hiç iyi ilişkilerimiz yok ama olsun. Yine de severiz kendilerini...

Bayan Egemur yazısında bahsetmemiş ama her ikimizde eşşşekler gibin çalışmaktayız. Klasik büyük şehir hayatı. İşten ev ve evden iş olmasa daaa neredeyse yani. Bıraksanız hiç işe gitmeyecek ve her gün gezip tozacak, keyfimizce pinekleneyecek vaktimiz olur. Ben diye başlayan yazım daha çok biz diye devam etti. Olsun...

Egemur ile doğal yollardan yani bu günlük üzerinden iletişime geçebilirsiniz. Ya da twitter üzerinden bize yazabilirsiniz. Hiç olmadı egemurr@gmail.com adresine mektup gönderin.. Bekliyoruz...