Hayalimde hep iki çocuklu cümbür cemaat bir aile vardı. Şükürler olsun, o hayale neredeyse yaklaşmış bulunmaktayım.
Çocuk sayısı tamam da ben cümbüş yapamıyordum.
Yola girmeye başladım.
Mail aracılığı ile dertleşirken dedi ki editörüm bana:
“...o yüzden nasıl iyi hissediyorsan öyle yapmalısın bu hayatta. Sen mutlu olursan çocuklara da yansır, eşine de... Ne mükemmel anne ol, ne kötü anne. Kendi yolunu bul... Mutlu olacağın yolu... Evde oturup sürekli çocuklarına bağırıp çağıran biri olacaksan, git çalış. Yok, evde daha mutluysan, işi de getirdiği stresi de boşver.”
Türk Malı dizisi var ya, hani şu Kuzu Ailesi.
Farkında mısınız ne mutlu bir aile esasen?
Dışarıdan empoze edilmiş hiçbir kurala boyun eğmemişler. Hatta farkında bile değiller.
Geçen haftalarda daha geniş olacağıma dair söz vermiş, bunu da sizinle paylaşmıştım.
Yavaş yavaş uygulamaya başladım.
Evimdeki açık renk halıyı kaldırdım. Çeyizimden gelen, pek de sevmediğim ama koyu renk halımı serdim.
yazının devamını burada
0 yorum:
Yorum Gönder